How are you doing?

Als u recent nog in ons behandelcentrum bent geweest, zal het u niet zijn ontgaan. Het is steeds meer een drukte van belang. De wachtkamer is inmiddels uitgegroeid tot een plek, waar patiënten geanimeerd ervaringen met elkaar uitwisselen. Mensen zijn soms zelfs teleurgesteld dat ze het gesprek met een andere patiënt moeten beëindigen om aan hun behandeling te starten. En dat snappen wij wel. Vaak hebben patiënten een jarenlange zoektocht binnen het medisch landschap achter de rug, zonder uitzicht op verbetering van hun situatie. Velen zijn uitbehandeld verklaard omdat artsen en specialisten geen raad weten met de a-typische klachten. 

Lotgenoten

En dan kan het dus zomaar gebeuren dat iemand na jaren van frustratie een lotgenoot naast zich treft in de wachtruimte. Met diezelfde klachten en symptomen. En soms zelfs met diezelfde vergeefse zoektocht naar herstel achter zich. Een zucht van verlichting en herkenning is zo nu en dan gewoon hoorbaar. Het is u misschien ook opgevallen dat er in ons behandelcentrum steeds vaker Engels wordt gesproken. Niet alleen in de behandelruimtes, maar ook in de wachtkamer. Geïnspireerd door positieve patiëntervaringen weten steeds meer mensen van buiten Nederland het Functioneel Neurologisch Centrum te vinden. Van Slovenië tot Zimbabwe en van Kazachstan tot Zweden. “How are you doing?” is dan ook inmiddels uitgegroeid tot een gevleugeld begrip in ons behandelcentrum. 

Uitbreiding

Wij zijn dan ook ontzettend blij met de komst van functioneel neuroloog Simon Merry, die Australië achter zich heeft gelaten om het Functioneel Neurologisch Centrum te versterken. Ook onze staf van ondersteuners hebben wij uitgebreid met de komst van Simone van der Poel. De komst van Simon en Simone gaat gepaard met een uitbreiding van ons arsenaal aan diagnostische analysetools en -apparaten. Hierdoor zijn we nog beter in staat om goed diagnose te stellen, na een aantal behandelingen de voortgang te meten en deze te evalueren met de patiënt. Meten is in dit geval echt weten. De resultaten van de diagnostische toetsen en onderzoeken vormen voor ons de basis voor een effectieve therapeutische strategie en een uitgebalanceerd behandelplan. En voor tussentijdse bijsturing als de metingen daar aanleiding toe geven. 

Als wij een patiënt na een aantal behandelingen vragen hoe hij of zij zich voelt, is de ultieme beloning voor ons behandelend team het verschijnen van een brede glimlach op het gezicht van de patiënt. En de geruststellende woorden dat “het inmiddels zoveel beter gaat”. By the way, how are you doing?