Kleine ongelukjes met grote gevolgen

Struikelen over een opstaand randje van een tegel, tegen een keukenkastje stoten of bij het klussen van het huishoudtrapje vallen. Het zijn zomaar wat voorbeelden van kleine ongelukjes, die grote gevolgen kunnen hebben. En dan hebben we het nog niet eens over ongevallen, waarbij sprake is van (meer) snelheid, zoals met de (elektrische) fiets. Probeer je maar eens in te beelden wat voor krachten er vrijkomen als een hoofd, met een gemiddeld gewicht van 5,5 kilo, met een snelheid van 20 kilometer per uur op het asfalt kwakt. 

Grote groep

Al deze ongelukkige momenten kunnen zomaar leiden tot niet-aangeboren hersenletsel, ook wel Traumatic Brain Injury genoemd. Niet-aangeboren hersenletsel is wereldwijd de belangrijkste doodsoorzaak en oorzaak van blijvende invaliditeit, vooral bij kinderen en jong volwassenen. Hersenletsel is van invloed op diverse functioneringsgebieden: cognitie, motoriek, communicatie, emoties en gedrag. De gevolgen spelen een rol op alle levensgebieden: privé, werk, vrije tijd en toekomstperspectief. In Nederland wonen naar schatting 650.000 mensen, die beperkingen ervaren als gevolg van hersenletsel. Jaarlijks komen er 130.000 nieuwe patiënten met hersenletsel bij. Volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu meldden zich in 2016 in Nederland 47.000 mensen met zwaar traumatisch hersenletsel bij de Spoedeisende Hulp in het ziekenhuis. Van deze groep is uiteindelijk, na een hersendood fase, ruim een kwart overleden. 

Goede diagnosestelling

Ondanks deze alarmerende cijfers zit het probleem 'm vooral in de groep met licht traumatisch hersenletsel. Vaak bezoekt men geen arts. En als men dit wel doet, wordt slechts zelden goed diagnose gesteld. Er is in de academische medische wereld relatief weinig kennis over niet-aangeboren hersenletsel. Wij maken in ons instituut dan ook maar al te vaak mee dat patiënten is geadviseerd een paar dagen rust te houden en dan maar weer gewoon aan het werk te gaan. De resultaten kunnen desastreus zijn. De secundaire, niet zichtbare gevolgen van een hersentrauma doen zich immers vaak pas na verloop van tijd voor. Het trauma brengt immers een cascade van fysiologische en biochemische reacties teweeg en fungeert vervolgens als een sluipmoordenaar. Absolute rust en een gedegen diagnosestelling zijn daarom cruciaal bij niet-aangeboren hersenletsel. Ook als er op het eerste gezicht niets aan de hand lijkt te zijn. Wordt iemand in uw directe omgeving geconfronteerd met een externe krachtinwerking op het brein, dringt u dan aan op een goede diagnosestelling. Alstublieft.