"Ik ben 51 jaar van mijn geheugen kwijt"

De 59-jarige Wim op ’t Hoog uit het Brabantse Moergestel weet niet beter dan dat hij altijd hoofdpijn heeft gehad. Of beter gezegd, het is Wim’s vrouw Marion, die zich dit maar al te goed herinnert. Vanaf het moment dat Wim acht jaar geleden iets onder de leden had, kan hij zich namelijk niets meer herinneren van de periode ervoor. “Ik ben 51 jaar van mijn leven kwijt.”

Naast het geheugenverlies werd Wim in die periode geconfronteerd met een chronisch verlies aan energie en kon hij niet meer lopen. “Ook de hoofdpijn werd erger dan het ooit eerder was geweest,” vult Marion aan. Wat Wim acht jaar geleden precies onder de leden had, is nooit duidelijk geworden. “Onderzoeken in het ziekenhuis lieten geen duidelijke oorzaak zien van mijn klachten.” In de jaren die volgen zoekt Wim actief hulp voor zijn klachten. “Ook buiten het reguliere medische circuit heb ik veel dingen geprobeerd, zo ben ik bijvoorbeeld bij een Chinese acupuncturist in Amstelveen terechtkomen en bij een Belgische orthomoleculaire arts. Al met al hebben al deze pogingen niet het gewenste herstel opgeleverd, alhoewel mijn energie langzaamaan voor een deel is teruggekomen, net als mijn loopvermogen. Maar vooral van die vervloekte hoofdpijn bleef ik zo ontzettend veel last houden. Het leek wel alsof iemand mijn ogen achterin mijn hoofd probeerde te duwen.”

Problemen met werken

Het duurt wel een jaar voordat Wim zijn werk in de metaalsector weer enigszins normaal kan oppakken. “Daarvoor probeerde ik het steeds op therapeutische basis, bijvoorbeeld voor een paar uur in de week. Maar die integratie verliep uiterst moeizaam. Los van de hoofdpijn was ik ook continu ongelooflijk moe. Ik ben al op zoveel plekken geweest om verlichting van mijn klachten te vinden. Als je dan keer op keer wordt teleurgesteld, dan word je op een gegeven moment wel wat sceptisch als er weer iets nieuws op je pad komt.” Dat was aanvankelijk ook het geval toen Wim’s vrouw op internet positieve verhalen las van patiënten van het Functioneel Neurologisch Instituut. “Ik zag dat in eerste instantie niet zitten, maar mijn vrouw overtuigde me om toch een afspraak te maken. Zij had zoiets van als het alleen maar helpt om elke dag een paar uurtjes hoofdpijnvrij te zijn, dan is het al meer dan de moeite waard.” Het echtpaar uit Moergestel zou niet bedrogen uitkomen. 

Weekbehandeltraject

In overleg met de behandelaar van het Functioneel Neurologisch Instituut kozen ze voor een weekbehandeltraject. “We verbleven op een vakantiepark in Noordwijkerhout, zodat we niet hoefden te reizen tussen de behandelingen. Elke dag werd ik twee keer behandeld. Je merkte aan alles dat ze gespecialiseerd zijn in dit soort aandoeningen. Aan de vragen die gesteld werden, aan de tests die ik er onderging en aan de behandeling zelf.” Qua behandelmethode sprong voor Wim met name de Gyrostim in het oog. Dit geavanceerde medisch apparaat, waarin neurologische patiënten met behulp van zorgvuldig bepaalde bewegingsprofielen worden behandeld, had Wim nog nooit ergens anders gezien. “Na al die slechte ervaringen eerder voelde dit voor mij als een warm bad. Ze weten er heel goed wat ze doen. Eindelijk werden mijn klachten eens serieus genomen. Dat was een verademing na al die eerdere bezoeken aan ziekenhuizen en andere medische dienstverleners. Ik vind het een geweldige plek.” 

Toxische stoffen

Wim’s behandelaar diagnosticeert Wim met het toxisch syndroom. Het fenomeen toxisch syndroom komt voor in alle sectoren, waarin mensen worden blootgesteld aan toxische stoffen. Denk hierbij onder meer aan mensen die werkzaam zijn in de land- en tuinbouw, de schilderbranche, de olie-industrie, de scheepvaart en de luchtvaart. De toxische stoffen bereiken via de longen, darmen of de huid de bloedbaan en kunnen uiteindelijk het menselijk zenuwstelsel inactiveren. De gevolgen kunnen desastreus zijn. “Ik werk al vanaf mijn 16e in de bewerking van metalen. Ik ben ooit begonnen bij een smid in een klein dorp, waar iedereen de meest uiteenlopende metalen bracht, bijvoorbeeld ter reparatie. In die tijd was daar niets geks aan. Persoonlijke beschermingsmiddelen, zoals die vandaag de dag gebruikt worden, bestonden in die tijd nog niet. Je wist niet beter op dat moment. Ik heb tegenwoordig een leidinggevende functie, maar zeker voordat dit het geval was, was ik zelf heel veel met gegalvaniseerd spul bezig.” Dankzij een intensieve behandelweek tussen Kerst en Oud en Nieuw ziet Wim de toekomst inmiddels weer zonnig tegemoet. “Ik heb weer meer energie en ben nu eindelijk van die verschrikkelijke hoofdpijn verlost. Als je eens wist wat een uitdaging het was om überhaupt gewoon de dag door te komen. Licht en geluid kon ik nauwelijks verdragen. Inmiddels kan ik zelfs mijn hobby, paardensport, weer oppakken als mijn rug dit toestaat. Dit voelt als een enorme opluchting.”