"Ik denk dat ik nu anders in een rolstoel had gezeten"

Er zijn maar weinig mensen, die zo’n indrukwekkende lijst met gezondheidsklachten kunnen overleggen als de 52-jarige Brigitte de Vroom uit Boskoop. Al meer dan 40 jaar staat de medische wereld voor een raadsel als het gaat om de oorzaak van haar waslijst aan aandoeningen. Als Brigitte haar zoon Jaimy begeleidt bij een bezoek aan het Functioneel Neurologisch Instituut, breekt echter ook voor de 52-jarige Boskoopse de zon door. 

Zolang als ze zich kan herinneren kampt Brigitte de Vroom al met ernstige gezondheidsklachten. “Op mijn tiende is bijvoorbeeld mijn blaasspier ingekort omdat ik last had van urineverlies. Ik had toen al altijd last van bloedarmoede.” De operatie aan de blaasspier wordt twee jaar later vervolgd met een blindedarmoperatie. “Vanaf dat moment had ik veel pijn in mijn onderrug en begonnen de vermoeidheidsklachten.” In de late tienerjaren krijgt Brigitte gewrichtsklachten en op haar 21ste wordt de diagnose fibromyalgie gesteld. Dit is een aandoening waarbij je last hebt van chronische pijn in spieren en bindweefsel. 

Chronisch vermoeid

In de periode die volgt verergeren Brigitte’s klachten. “Ik had veel last van mijn darmen en was chronisch vermoeid. Als er candida schimmel in de darmen wordt geconstateerd start Brigitte met een gistvrij dieet. Ook dat werpt helaas geen vruchten af. Brigitte’s klachten nemen in de loop van de jaren alleen maar in intensiteit toe. “Ik kreeg steeds meer gewrichtsklachten en extreme spierkrampen. Mijn spieren verzuurden uitzonderlijk snel. Ook kreeg ik last van slijmbeursontstekingen en had ik een drukkend gevoel in mijn benen en liezen.” Mede door uitstralende zenuwpijn ervaart Brigitte extreem veel pijn.” 

Uitvalverschijnselen en stuipen

Terugdenkend aan het tijdvak tussen haar 28ste en 45ste levensjaar herinnert Brigitte zich, naast uitzonderlijke pijnen, tevens een alles overheersend gevoel van malaise. “Ik was extreem vermoeid, had constant zware griepverschijnselen en had regelmatig last van diarree.” Ook kampt Brigitte in die periode met kracht- en bloedverlies. “Daarnaast had ik veel moeite met concentreren en altijd een ijzertekort.” Op haar 50ste denkt Brigitte dat het niet veel slechter kan worden. Ze komt helaas bedrogen uit. “Ik kreeg last van uitvalverschijnselen en had geen controle meer over mijn armen en benen. Ik had ’s nachts last van ongecontroleerde spierstrekkingen, zeg maar stuipen. Ik had spierkrampen en zenuwpijnen door heel mijn lichaam, waardoor ik ’s nachts slecht kon slapen.” De vermoeidheid wordt zo intens dat Brigitte op het toilet en achter het stuur in slaap valt. “Ook had ik heel veel moeite met concentreren en kon ik vaak niet meer op woorden komen. Mijn stem viel regelmatig weg tijdens een gesprek en mijn zicht werd wazig.” 

Klachten verergeren

Brigitte’s klachten gingen vergezeld van zware hoofdpijnen, zowel in het voor- als in het achterhoofd. “Ik zweette overmatig en mijn reuk en smaak verdwenen. Daarnaast was ik eigenlijk altijd verkouden en had ik veel last van voorhoofdholte-ontstekingen.” Ook ervaart Brigitte dat alle prikkels van buiten heel traag en dof binnenkomen. Op haar 52ste bezoekt Brigitte een neuroloog, die een progressieve vorm van neuropathie oftewel zenuwschade constateert. Ondanks de medicatie die Brigitte vanaf dat moment tegen de pijn gebruikt, verergeren de klachten nog verder.

Het palet aan klachten is ongekend breed en varieert van oorontstekingen en aangezichtspijnen tot slijmbeursontstekingen en hartkloppingen. “Ook had ik een knellende hoofdpijn in het voorhoofd en veel pijn in maag en darmen. Ik kon niet meer staan en lopen en moest ’s nachts rechtop slapen in verband met maagklachten. De diarree was vaak zo heftig dat het er als water uitliep. Ook was ik veel misselijk en had ik nog steeds geen controle over mijn armen en benen. Het is moeilijk uit te leggen, maar ik had het gevoel of ik zelf buiten mijn eigen lichaam stond. Lichaam en geest waren totaal uit balans, zo intens vermoeid was ik.” 

Ook de kinderen

Ook Brigitte’s kinderen kampen vanaf hun jongste kinderjaren met een deel van Brigitte’s klachten. “Ze hebben alle drie last van vermoeidheid, spierpijnen en darmklachten.” Als ook de klachten van zoon Jaimy keer op keer verergeren, tipt iemand moeder en zoon tijdens een familiefeestje om eens bij het Functioneel Neurologisch Instituut te rade te gaan. Als Jaimy een afspraak maakt voor een intakegesprek, besluit Brigitte om hem te vergezellen. “Tijdens dit intakegesprek werd al heel snel de link gelegd tussen Jaimy’s klachten en die van mij,” aldus Brigitte. En als Brigitte wordt gevraagd naar de gezondheid van haar ouders, is de behandelaar van het Functioneel Neurologisch Instituut niet verbaasd om te horen dat ook Brigitte’s vader een lange historie van gezondheidsklachten kent. “Mijn vader had altijd pijn in zijn benen. Zijn spieren verzuurden extreem snel, waardoor hij veel last had van kramp. Hij lag veel op de bank omdat ook hij altijd extreem vermoeid was.” 

Testen op voedselallergieën

Jaimy’s behandelaar stelt tijdens de intake voor om hem te laten testen op voedselallergieën. “Jaimy bleek een voedselallergie te hebben voor gluten, melkproducten en verschillende graansoorten. Ook werd de diagnose coeliakie gesteld.” Coeliakie is een erfelijke aandoening van de dunne darm, die het gevolg is van een overgevoeligheid voor gluten. “Op advies van Jaimy’s behandelaar ben ik begonnen met het slikken van XO-D (vitamine D) en paranotenolie.” Daarnaast krijgt Brigitte het advies om mee te lopen met het gluten-, koemelk-, suiker- en koolhydraatvrij dieet van zoon Jaimy. Tot verbazing van Brigitte maakt ze al heel snel progressie. “Lichaam en geest kwamen al heel snel weer een stuk dichter bij elkaar en ik voelde me weer een stuk helderder. Na ruim een week nam de hoofdpijn langzaam af en kreeg ik langzaam meer controle over mijn lichaam. Inmiddels zijn mijn reuk- en smaakvermogen weer verbeterd, is mijn ontlasting weer normaal, en kan ik ’s nachts weer liggend slapen. Ik slaap sowieso weer beter en ben vooral heel blij dat ik weer redelijk kan lopen. Ik kan inmiddels weer wandelingen van drie tot vijf kilometer met de honden maken en dat had ik niet meer voor mogelijk gehouden.”  

Onder de indruk

Brigitte is onder de indruk van de manier waarop men in het Functioneel Neurologisch Instituut te werk gaat. “Ik ging eigenlijk alleen maar mee om mijn zoon te begeleiden. Dan vind ik het toch geweldig dat nu niet alleen mijn zoon zich zoveel beter voelt, maar ik mezelf ook. Zelfs mijn vader, die een beetje meedoet met ons dieet, kan weer een beetje lopen.” Brigitte is blij met de holistische aanpak van de praktijk in Lisse. “Ze kijken daar veel breder naar mogelijke oorzaken voor al mijn klachten dan in de reguliere medische wereld. En dat is misschien wel het grootste verschil. Ze nemen hier het totale plaatje in ogenschouw en doen niet aan symptoombestrijding. Dat is zo’n verschil met al die artsen en medisch specialisten, die ik in mijn leven al heb bezocht. Die kijken allemaal maar naar een klein stukje en weten uiteindelijk niet echt wat ze met je aan moeten. Ze weten bij het Functioneel Neurologisch Instituut door te dringen tot de oorzaak van je klachten en gaan daar heel gericht aan werken.”

Impact van voeding

Zelf had Brigitte zich nooit gerealiseerd wat een impact voeding op je lichaam en je gezondheid kan hebben. “Het is in ons geval jammer dat het twee generaties heeft geduurd voordat we de oorzaak wisten. Maar dat maakt niet uit. Ik ben heel dankbaar dat we als familie staan waar we nu staan. Ik weet wel zeker dat ik in een rolstoel had gezeten, als wij niet de tip hadden gekregen om het Functioneel Neurologisch Instituut te bezoeken.”