"Tijdens het tweede bezoek sprak ze al de eerste woordjes"

Als de eerste woordjes van dochtertje Nicky steeds langer uit blijven, groeien de zorgen van beide ouders. "Toen Nicky 3 jaar was, kon ze nog nauwelijks praten," vertelt moeder Suzanne Clemens-Verberkt. Artsen hadden op dat moment ook nog geen plausibele verklaring voor de spraakproblemen van Nicky.

Het consultatiebureau verwees moeder Suzanne naar het ziekenhuis voor een gehoortest. Ook consulteerde de familie een psychologe. Met het gehoor van Nicky bleek niets mis te zijn. Ook de psychologe kon geen oorzaak vinden voor de spraakstoornis (neurogene groeiachterstand) van Nicky. Ten einde raad riep moeder Suzanne de hulp in van het Functioneel Neurologisch Instituut te Lisse.

De volgende dag een afspraak

Voor de ouders van Nicky markeerde dat moment het einde van een stressvolle periode. "Nicky speelde altijd alleen in het kinderdagverblijf. Er kwam geen geluid uit. De enkele keer dat ze wel iets probeerde te zeggen, lukte het niet," aldus Suzanne. "En naarmate kinderen ouder worden, zie je dat ze er een beetje lacherig over gaan doen. Als moeder is het moeilijk om dat aan te zien."

Tijdens het maken van een afspraak bij het Functioneel Neurologisch Instituut, werd moeder Suzanne positief verrast. "Ik kon de volgende dag al terecht met Nicky." Deze ervaring stond haaks op de lange wachttijden, waaraan zij inmiddels gewend was geraakt in het ziekenhuis. "Vijf maanden wachttijd was heel normaal."

Volledig vertrouwen

Met de ingevulde vragenlijst op zak meldt Suzanne zich de volgende dag met dochter Nicky bij het Functioneel Neurologisch Instituut. "Wat me vooral is bijgebleven van dit eerste bezoek, is dat de behandelend arts Ronald van der Kuil al heel snel het vertrouwen won van Nicky. Ze gaf zich vrij gemakkelijk over aan de eerste onderzoeken en voelde zich goed op haar gemak." Van der Kuil constateert een verstoring in de activiteit tussen de hersenstam en het spraakcentrum. Tot verbazing van Suzanne neemt Nicky tijdens het eerste bezoek, zonder tegenstribbelen, plaats in de Gyrostim. De GyroStim is een hightech computergestuurde stoel, die in verschillende richtingen rondom zijn assen kan draaien, en artsen helpt om patiënten van hun beperkingen af te helpen.  

Veel vooruitgang

Het tweede bezoek verloopt in de ogen van moeder Suzanne zo mogelijk nog positiever. "Nicky ging al huppelend mee en stapte zo in de Gyrostim. Ook sprak Nicky al wat woordjes." Dit laatste zal in de periode, die volgt, steeds vaker gebeuren. Uiteindelijk blijken 8 behandelingen voldoende om de verstoring in de activiteit tussen de hersenstam en het spraakcentrum van Nicky te verhelpen. "Ook tijdens het spelen met haar poppen praat ze volop. Als ze heel enthousiast wordt, dan wil ze nog weleens te veel tegelijk en is ze moeilijk te verstaan," aldus Suzanne, die zeer blij is met de geboekte vooruitgang. "Op dit moment bezoekt ze 3 dagen in de week een behandelcentrum, waar ze logopedie krijgt. Hier heeft ze gezelschap van andere kinderen met TOS, een taalontwikkelstoornis."

Beter in je vel

Alhoewel Nicky veel vooruitgang boekt, vindt Suzanne het moeilijk om soms de frustratie bij andere TOS-patiëntjes te zien. "Het is best heftig als je jonge kinderen op de grond ziet gaan liggen om hun frustraties uit te schreeuwen." Des te blijer is Suzanne dan ook met de progressie van Nicky. "Als eerste uit de behandelgroep hoeft Nicky geen bijzonder onderwijs te volgen, maar mag ze naar het regulier onderwijs." Ook mensen in de directe omgeving van Suzanne zien Nicky zienderogen vooruitgaan. "Dit zijn mensen, die bekend zijn met de achtergrond van Nicky en nu soms zeggen dat ze er niets meer van merken. Ook als moeder zit je een stuk beter in je vel, als je kindje het goed doet."